கோவணம் என்பது என்ன?

நான் படிக்கும் போது ஒவ்வொரு சனிக்கிழமையும் என் அம்மா என்னையும் என் அண்ணனையும் கூப்பிட்டு கோவணம் கட்டச் சொல்லி எங்கள் தலையிலும் உடம்பிலும் நல்லெண்ணையை தேய்த்துவிட்டு அது நன்றாக ஊறும் வரை தோட்ட வேலை செய்துவிட்டு வாங்க என்று அன்புக் கட்டளை இடுவாள். " எதுக்கும்மா கோவணம் கட்டிண்டு எண்ணெய் தேச்சுக்கணும்? நிஜாரோடேயே தேய்ச்சிக்கரேனே ?" என்று நான் கேட்டா " அப்புறம் நிஜாரெல்லாம் எண்ணெய் ஆயிடும் , ஸ்கூலுக்கு எதை போட்டுக்கிட்டு போவே?" என்பாள். அப்புறம் என்ன? அண்ணனுடன் குஷியாக வீட்டின் பின்புறம் உள்ள தோட்டத்துக்கு சென்று அங்கு உள்ள வாழை மரங்களுக்கு தண்ணீர் செல்ல வழி அமைத்தும், பூச்செடிகளை அழகு படுத்தியும், களை பிடுங்கியும் ஆடு மாடுகள் வராத மாதிரி வேலியை நெருக்கமாக கட்டிவிட்டு பிறகு சுகமாக ஒரு வெந்நீர் குளியல் போட்டு விட்டு வந்தால் அம்மா தட்டில் சாப்பாடு போட்டு "சாப்பிடுங்கடா ! " என்பாள்.

படித்து முடித்து அரசு வேலைக்கு போய் மாடு மாதிரி உழைத்துவிட்டு இப்போது ஓய்வு பெற்ற பின் நேரத்தை பயனுள்ள விதத்தில் செலவிட தினமும் காலையிலோ அல்லது மாலையிலோ ஒரு மணி நேரம் தோட்ட வேலை செய்வதில் ஒரு தனி சுகத்தை அடைகிறேன். ஆனால் என் மனைவியோ " நீங்க தோட்ட வேலை செய்கிறேன் பேர்வழின்னு இப்படி வேட்டி பூரா மண்ணை பூசிக்கிட்டு வரீங்களே, இனிமே பேசாம கோவணம் கட்டிக்கிட்டு வேலை செய்யுங்க!" என்கிறாள். அது சின்ன வயசில் சரி. இப்போ?

இதைப் பற்றி சிந்தித்தும் புத்தகங்களை படித்தும் பார்த்தேன். இந்த கோவணம் என்பது என்ன? ஒரே துண்டுத் துணியால் ஆன இடைக்கு கீழ் அணியும் ஆடை. பொதுவாக, ஆண்கள் மட்டுமே இதை அணிகிறார்கள். துண்டு மற்றும் பழைய வேட்டிகளில் இருந்து கிழிக்கப்பட்ட துண்டுத் துணியைத்தான் இதற்கு பயன்படுத்துகின்றனர் . இதை இடையில் கட்ட அரைஞாண் கயிறு (அருணாக் கயிறு) உதவுகிறது.

வயலில் வேலை செய்பவர்கள் மற்றும் வெயிலில் வேலை செய்யும் ஏழைகள் முன்பு இதை பயன்படுத்தி வந்தார்கள். பழைய கால சினிமாக்களில் ஆண்கள் இதை கட்டிக்கொண்டு ஏர் உழுவதையும், நாத்து பறிப்பதையும் , நடுவதையும் பார்க்கலாம். இப்போதும் ரயில் பயணங்களின்போது அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக வயலில் வேலை செய்பவர்களை கோவணத்துடன் காண முடிகிறது. நாகரீகம் முன்னேறவும் கிராமத்தில் வசிப்பவர்களும் இதை துறந்து விட்டு அண்டர்வேர் (வடிவேலு, ராமராஜன், ராஜ்கிரண் ஆகியோர் இது தெரிகிற மாதிரி வேட்டியை தூக்கி கட்டி இருப்பார்கள்) எனப்படும் உள்ளாடையையே தற்போது அணிகின்றனர். தற்போது இளைய தலைமுறையினர் யாரும் இதை அணிய விரும்புவதில்லை. எனினும் நடிகர் கமலஹாசன் அந்த காலத்தில் " பதினாறு வயதினிலே" படத்தில் வெறும் கோவணத்துடன் தோன்றி அவருடைய ரசிகர்களை ஆச்சரியப்படுத்தினார். உள்ளாடையாக இதை அணிவதை தற்காலத்தில் நாகரிகமாக எவராலும் கருதப்படுவதில்லை. ஆயத்த உள்ளாடைகள் வந்து விட்ட பிறகும் வறுமை மற்றும் பழக்கம் காரணமாகவோ எளிமை கருதியோ சிலர் கோவணம் அணிகிறார்கள். அந்த காலங்களில் ஆண்கள் குளிக்கும்போது கோவணத்துடன் குளித்து பின் உலர்ந்த கோவணம் ஒன்றை கட்டிக்கொள்வார்கள். இதை வயது வித்தியாமின்றி, சிறியவர் முதல் பெரியவர், முதியவர் என எல்லோரும் கட்டிக்கொண்டனர். சிறு ஆண் பிள்ளைகளுக்கு வீட்டில் இருக்கும் போது இதை மட்டுமே கட்டி விடுவதுண்டு. கிராமங்களில் சின்ன பெண் குழந்தைகளுக்கு கூட இதை கட்டிவிடுவதுண்டு. காசியில் சாதுக்கள், சாமியார்கள் கோவணம் மட்டுமே அணிந்து திரிவதை பார்கிறோம். இவ்வளவு ஏன்?முருகக் கடவுளே ஆண்டியாக இருந்த போது கோவணத்துடன் சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கிறார்.

இதையெல்லாம் இப்போ எதுக்கு எங்களுக்கு சொல்லிக்கிட்டு இருக்கே என்கிறீர்களா? இப்போதுள்ள சிறுவர்களிடம் (ஏன் உங்களில் சிலரிடம் கூட) கோவணம் என்றால் என்ன என்று கேட்டுப் பாருங்கள். நீங்களோ அல்லது அவர்களோ பதில் சொல்லிவிட்டால் நான் இந்த பதிவையே போடவில்லை என்று நினைத்து விட்டுப் போகிறேன்.